Chaos 2.0: Verhuizen in Zweden

Ons nieuwe thuis

Verhuizen in Zweden? Dat doe je natuurlijk meteen de dag dat je de sleutel krijgt. Bedden erin, dozen overal en hup – slapen! Voeg daar een kastdrama met een arm uit de kom, schoolstart, SFI-lessen en Zweedse kringloopvondsten aan toe en je hebt het perfecte recept voor… chaos 2.0. 😅

Arvika

Verhuizen, alweer....

Hahahaha chaos 2.0 verhuizing zal ik maar zeggen. 

Het is zo dat in Zweden op de dag van de overdracht het geld pas overge
boekt word door de bank.  Nadat we het contract hadden doorgenomen en de overdracht rond was, reden we vrij laat naar huis. Boas had maar één wens; slapen in het nieuwe huis. Dat kan maar 1 ding betekenen. Verhuizen!

De bedden en de belangrij
kste spullen eerst, de chaos en minder belangrijke spullen daarna. 

Moe maar voldaan vielen we de eerste nacht in slaap; in ons nieuwe huis. 

Meubeljacht 

Zie deze vondst 🤩

Het vakantiehuisje is leeg en het nieuwe, grote huis, ook. We hebben te weinig spullen om het huis überhaupt een beetje fatsoenlijk te vullen. Dit wisten we natuurlijk van te voren. We hebben met het aanschaffen van nieuwe kasten hebben gewacht totdat we de sleutel van het grote huis zouden krijgen. 

Elke keer als we in Arvika zijn, kijken we even bij de loppis (kringloop) of er wat leuke meubels zijn. 9 van de 10 keer vinden we niks, tot de donderdag van het tekenen. Allemaal mooie kasten en zelfs een leuke salontafel (die nog wel een opknapbeurt kan gebruiken). We besluiten alles maar te kopen en dat van het weekend op te halen met de kar. 

Helaas gaat het ophalen van de kasten niet helemaal zoals gepland. Tijdens het tillen van de hoge kast vliegen de deuren open en raken we (Rik en ik) uit balans. De kast maakt een rare zwieper en terwijl Rik het geheel probeert corrigeren, schiet zijn arm uit de kom. 

Stress, paniek, angst alles komt tegelijk. Terwijl de kinderen goed worden opgevangen door de medewerkers vinden wij onze rust terug. Rik krijgt zijn arm niet terug en we besluiten, uiteindelijk, om toch maar een ambulance te bellen. Na een ritje ziekenhuis, een flinke dosis morfine en het zetten van de arm, mogen we weer naar huis. Rik verteld verhalen 2 keer en vraagt zich af hoe bepaalde foto's op zijn telefoon zijn gekomen. Laten we zeggen de; medicatie deed zijn werk. 

Met verplichte rust ordes komen we thuis, zonder kasten. We moeten het even verwerken. Direct schiet alles door je hoofd, hoe moeten we nu alles gaan doen? 

We besluiten het maar stapje voor stapje te nemen en dag voor dag te kijken. 

Nieuwe uitzicht

Nieuwe fase; schoolstart 

dé kast - maar zo mooi! 🤩 

Terwijl we nog volop in de visites vanuit Nederland zitten, start het nieuwe hoofdstuk; school. Boas mag eindelijk naar school en wat heeft hij er zin in. Voor Joèl is er nog geen plek op de förskola dus die mag nog wat langer thuis blijven.

Boas geniet volop en pakt alles goed op. We kunnen niks anders dan trots zijn. 

Ook is daar het besef als we hem zien dwalen op het schoolplein, dat dit ook moeilijk is en niet alleen maar leuk. De aansluiting vinden bij de andere kinderen is lastig als je de taal niet spreekt. Het besef komt even binnen; hij moet hier doorheen  omdat wij deze keus hebben gemaakt. 

Gelukkig voelen en zien we ook de andere kant. Hij speelt veel buiten, gaat een vaste ochtend in de week naar het bos met zijn klas en is blij. Juf is positief en we hebben vertrouwen. Vertrouwen in het kunnen van Boas, vertrouwen in het opbouwen van het nieuwe leven en de daarbij behorende hobbels en gevoelens. 

Dagelijkse kost

SFI - Zweeds voor Immigranten

Nadat Boas een week school heeft gehad en we nog meer visite uit Nederland ontvangen, moet ik er ook aan geloven. SFI (Svenska för invandrare) begint voor mij. En dat is direct volle bak Zweeds. Engels is "not done". Het tempo is traag, het niveau is laag, maar het voelt goed om weer met de taal bezig te zijn. Ik werk op mijn eigen tempo verder op de lege momenten in de klas (en die zijn er best veel). 

De lessen die we in Nederland hebben gevolgd komen weer naar boven en mijn Zweeds is beter dan gedacht. Daar waar ik aldoor blokkeerde wanneer er Zweeds werd gepraat, verdwijnt dit langzaam. Nu is het tijd om vertrouwd te raken met het spreken.

Er zijn verschillende niveaus in de SFI cursus. Te beginnen bij A, B, C en D. Wanneer je D hebt afgerond kun je doorstromen naar basisschool niveau, welke dan ook weer uit 4 niveaus bestaat. 

Na een intake gesprekje mag ik beginnen in niveau C. Waarschijnlijk ergens in de loop van volgende week, vanuit hier zal er meer gebouwd worden aan de grammatica en het spreken. Na een aantal week zal er een toets moment zijn en na het goed afronden hiervan kun je doorstromen naar een volgend niveau. 

's ochtends wakker worden

Terug naar een nieuw normaal

Het nieuwe normaal is echt begonnen.

Na een volle zomer met familie en vrienden over de vloer, ver
huizen, organiseren, landen, opnieuw verhuizen, nog meer organiseren, moeten we opnieuw balanceren. 

Balans in het nieuwe huis, in het klussen (in een rustiger tempo door Rik z'n schouder) en de nieuwe verplichtingen die het ritme bepalen.

Ik merk dat ik mezelf opnieuw moet stilzetten. Om echt te kunnen beseffen waar we staan. In wat voor een fantastische omgeving we mogen wonen, midden in de natuur en beseffen wat we al hebben bereikt in zo'n korte tijd. 

Het nieuwe normaal is begonnen – met chaos, hobbels, maar vooral ook met dankbaarheid.